Honkbalshirts en ondernemerschap - GESP Gennep
Verhalen uit Nicaragua

Honkbalshirts en ondernemerschap

Morgen begint het honkbalseizoen. In het naaiatelier is het een drukte van jewelste. Juana zit achter een naaimachine en rijgt de verschillende panden van een shirt aan elkaar. Rafaela zet er knopen aan en Erlinda legt de letters met de verschillende teamnamen op een shirt voor het bedrukken ervan. Shirley strijkt broeken en vouwt deze netjes op. Teresa is bezig met het afwerken van naden. En Wendy oliet een oude elektrische naaimachine die door het intensieve gebruik veel onderhoud nodig heeft. Modesto, de enige man, neemt plaats achter een handnaaimachine.

Overal hangen shirts en honkbalbroeken in frisse en soms felle kleuren. Het design van de letters en de clublogo’s hebben de vrouwen vaak zelf bedacht. Het zijn goed afgewerkte kledingstukken. De verschillende teams zullen er tevreden mee zijn. Dit is de eerste grote opdracht voor DORCAS. De uniformen moeten voor middernacht opgeleverd worden. Toch maken de leden van DORCAS tijd voor ons.

In de hoek op de grond staan een aantal kapotte naaimachines. Er moeten nieuwe en andere industriële naaimachines aangeschaft worden. Nu gebeurt nog veel met de hand en dat is bij een opdracht als deze een bijna onmogelijk karwei. Stichting GESP biedt de coöperatie een lening aan. En daarvoor hebben we een ondernemingsplan nodig. Dat is het thema vandaag.

Ik vraag de leden van DORCAS eerst of ze weten wat een business plan is. De meesten knikken weifelend. Dan probeer ik duidelijk te maken wat een ondernemingsplan is. Ik spreek over markt, producten, klanten, investeringen, werkverdeling en organisatie. De aanwezigen luisteren aandachtig en pas als ik bijna mijn verhaal wil afronden, onderbreekt Shirley me. “Je bedoelt een haalbaarheidsstudie? Nou dat hebben we al wel, hoor. Dat hebben we gemaakt voor het oprichten van onze coöperatie een half jaar geleden.” Ik vertaal dit voor Ernst en allebei zijn we verrast. Al eerder vroegen we naar een uitgewerkt investeringsplan, maar telkens ontvingen we een voorstel zonder de gewenste gegevens en analyses. Shirley staat op, loopt weg en komt even later terug met het document. Ik blader het door en het ziet er op het eerste gezicht goed uit. Ik geef ze allemaal een groot compliment.

Iedereen haalt opgelucht adem. Sommige vrouwen glunderen zelfs van trots. Het blijkt niet meer dan een spraakverwarring. De leden zijn niet alleen zeer kundig met naald en draad, maar weten ook van de hoed en de rand als het gaat om ondernemerschap. En die combinatie was waar we naar op zoek waren. Het is nu onze slagbeurt.

Verhaal opgetekend in 2017. Helaas is DORCAS niet meer actief.